Ekli sunumda sanayi devrimi ile başlayan ve günümüze kadar olan süreçte Yönetim Kuramlarının Tarihsel Gelişimi özetlenmeye çalışılmıştır.
Sanayi devrimi sonrası başlayan Klasik Yaklaşım; iş dizaynı, işbölümü ve verimlilik kavramlarına odaklanırken, insan unsurunu bir makine seviyesinde ele alarak, göz ardı etmiş, fakat Neo-Klasik Yaklaşımlar, özellikle Hawthorne araştırmalarının da etkisi sonucu davranışsal yaklaşımlar ile insan unsurunu öne çıkarmıştır. İkinci Dünya Savaşı sonrası gelişen sistem yaklaşımı ve durumsallık yaklaşımları, çevre ve koşulları önemli bir girdi olarak ele almış Modern Yaklaşımları ortaya çıkarmıştır. 1980’ler sonrası neo-liberalleşme ve küreselleşme ile rekabet ve teknolojinin şekillendirdiği Çağdaş Yaklaşımlar ortaya çıkmıştır.

Tamer Koçel; “bu teori ve yaklaşımlar birbirini ikame eden değil, birbirini tamamlayan, yöneticinin karşılaştığı sorunları çözmede kullanacağı araçların adedi ve etkinliğini artırmayı amaçlayan yaklaşımlar olarak ele alınmalıdır” diyerek bu tarihsel gelişimin yönetim bilimine katkısını ikameci değil, bütünleşik bir yaklaşımla ele alınması gerektiğini vurgulamıştır.
Sunum için aşağıdaki linki tıklayınız.